(131)-પરવા નથી કરતો (ગઝલ)
ભલેને સમ તમે દો, જામની પરવા નથી કરતો,
પીધું છે દૂધ ફૂંકીને, છાસની પરવા નથી કરતો.
જિવનની ખેલ-બાજીમાં કદી હાર્યો કદી જીત્યો,
ઘણી વેળા મળેલી હારની પરવા નથી કરતો.
હજીયે છે મિલનની આશ, તું કે’ તો જણાવી દઉં,
વગર તારા મળે એ સાથની પરવા નથી કરતો.
શિખર પર્વત રહ્યાં ઘણાં ઊંચાં, નદી-સાગર ભલે ઊંડાં,
ધરા પર ચાલનારો, આભની પરવા નથી કરતો.
હવે પાછો વળે ના, ‘સાજ’ લઇને પંથ અનહદનો,
તરાવે કે ડૂબાડે, જાતની પરવા નથી કરતો.
– ‘સાજ’ મેવાડા